Opera Buffa  Napoli 1797 - 1750
  
  
 Li zite ngalera, Napoli, A spese de li Mpressarie, 1724
 a cura di Paologiovanni Maione
 
 
 
paratesto ATTO PRIMO ATTO SECONDO ATTO TERZO Apparato
 
 LI ZITE NGALERA
 
 
 Commeddeja de lo Segnore Bernardo Saddumene. Da recetarese a lo Triato de la Pace nchisto Anno che corre 1724. Addedecata a l’Accellentissema Segnora D. Lucrezia Pignatelli.
 A Napole MDCCXXIV. A spese de li Mpressarie.
 
 
 Accellentissema Segnora.
 Porto a li piede de V. Acc. Li ZITE NGALERA; Commeddeja, che fece tanno pazzejà Napole, quanno se fece a li Sciorentine; che accossì pe dà gusto a lo Prubbeco, commo pe adderire a le stanzeje partecolare, che mme ne so’ state fatte n’è stato necessario, (non con poco stiento mio) de farela comparire n’auta vota ncoppa a le Scene de sto Treatuozzolo mio; E acciò che se faccia vedere chiù spansejosa mo’ de primmo, e che ognuno le porta no dovuto respetto, mme piglio l’ardire de metterele nfronte lo fammuso nomme de l’Accellenzeja Vosta: supprecannove co tutta l’umeletate possibbele a degnareve d’onorarela spisso non sulo co la desederabbele presenzia vosta. Ma de farele fare da la Nobeltà, chella Jostizia, che le facettero quanno se recetaje ll’auta vota, non sulo perché mo’ sta sotta alla gran protezzejone Vosta; Ma porzì perché se so’ renovate cchiù cose da li stisse Auture de parole, e de Museca pe dare cchiù sfazejone, a chi desidera vederela; e co la respettosa Venerazione, che devo resto vasannove mille vote li piede.
 De V. Acc.
 Umiliss., Devotis., e Obbregatis. Ser.
 Antonio Durante
 
 
 A chi vo’ lejere.
 Se sape ca le cchiacchiare so’ cose apparte a lo Sagliemmanco, lo quale a botta de linci, e quinci pretenne smautire le mposture soje, ma io pe non te dicere chello che già saje, te voglio fa schitto sapere chello, ch’è necessario primma de lejere la Commeddeja; azzoè mo’, ca lo Sio Carlo Celmino Gentelommo de la Cetà de Sorriento dapo’ ch’appe avuto confedenzia co Belluccia, figlia de Federico Mariano Capetanio de na Galera de Cecilia; pe paura, che chisto no le facesse chello, che se mmeretava, se nne venne a Napole; addove arrevata che fuje sarvaje la vita a Titta Castagna, lo quale avenno feruto uno, li pariente de chisto lo volevano assassenà; e isso lo mettette nsarvo. Se resorvette lo Sio Carlo de ghiresenne nCalavria ncasa de cierte pariente suoje; ma arrevato, che fuje a Bietri; nnammoratose de Ciommetella, parente de Meneca Vernillo, non passaje cchiù nnanze: chesta no le voze maje corresponnere, e isso se nne biette pe desperato cammenanno lo Munno: Lo Capetanio a capo de sett’anne dapo’ la desgrazeja de Belluccia, s’appe da partire pe ghì ncurzo co le Galere, e Belluccia co chesta accasione se nne fojette vestuta ommo; e benuta a Napole; essennose nformata ca Carlo ciert’anne arreto se la faceva a Bietri; va llà, addove pegliaje amecizeja co no cierto Varviero, ncasa de lo quale se ntrattenette, e Ciommetella se nnammoraje d’essa credennolo mascolo: Torna Carlo a Napole, e mannannose a nformare a Sorriento, che nova nc’era de Belluccia, li pariente decettero, ca credevano, che se fosse jettata dinto a quarche puzzo pe desperata, perché non se trovava cchiù né morta, né biva; pe la quale caosa tornaje a Bietri a tentà Ciommetella n’auta vota; e la trova nnammorata de Belluccia credennolo Peppariello. Belluccia canoscette subeto Carlo, ma chisto no a essa, accossì pecché erano passate nove anne, commo pecché steva vestuto mascolo, e aveva saputo, ch’era morta. Trova porzì llà Titta, ch’è figlio de Meneca, lo quale dapo’ agghiustatose co la Corte, tornato ncasa, nce trovaje Ciommetella, e se nne nnammoraje. Belluccia nfra tanto non se scopre a Carlo, pecché vedennolo tanto ncrapecciato de Ciomma, dubeta, che Carlo dall’ammore de chesta pe levaresella da tuorno no le faccia qua brutto schiuoppo; ma dapo’, che commo sentarraje se so’ scopierte, soccede, che mente la Squadra de Cecileja veneva a Napole, avenno avuto no poco de borrasca dinto a lo Guorfo de Salierno la Galera de lo Sio Federico Mariano jette nterra a Bietri, addove casoalmente lo Capetanio trova la Figlia Belluccia, e la porta nsieme co Carlo a Sorriento. Chesto è quanto t’aveva da fa sapere. Lieje mo’, e stammete buono.
 
 Chille che chiacchiarejano songo.
 
 BELLUCCIA MARIANO sotta nomme de Peppariello Figlia de lo Sio Federico Mariano; nnammorata de Carlo.
 CIOMMA PALUMMO parente de Meneca Vernillo; nnammorata de Peppariello.
 CARLO CELMINO Gentelommo de Sorriento nnammorato de Ciommetella Palummo.
 TITTA CASTAGNA Figlio de Meneca nnammorato de Ciommetella.
 COL’AGNOLO Varviero nnammorato de Ciommetella.
 CICCARIELLO Guarzone sujo.
 MENECA VERNILLO Vecchia, Vedola de no Patrone de Tartana; nnammorata de Peppariello.
 FEDERICO MARIANO Capetanio de Galera. Patre de Belluccia.
 RAPISTO Guarzone de Meneca
 ASSAN Schiavo de Federico Mariano.
 
 
 La Commeddeja se fegne a Vietri.
 
 
 
 

 

 

Trimestrale elettronico 2016-1

Ultimo aggiornamento: 4 gennaio 2016

 

Valid XHTML 1.0 Transitional